"آسمان پرواز و چشمه های  سحر"

انگار حلاوت این ماه تلخ جاودانه است .

همسفر قصه ای که گذشت !

در تمام کوچه های بی درخت

کاغذی نبود

تا این قلم برای رفتن

از تو شعر بخواند

همین شد که آسمان شهر

دیگر ترانه ای نشد!

و پنجره ...

با نگاه بسته

بغض کرد و

بسته ماند !