بهنود متهم به قتل غیر عمد در سن ۱۷ سالگی ؛ آخرین ساعتهای عمر خود را میگذراند . این در حالی است که پیش از این ۶ بار حکم اعدام به او ابلاغ شده و ۳ بار از این ۶ بار به پای چوبه ی دار رفته و برگشته ...
اما ایا این بار هم معجزه ای کوتاه و موقتی رخ میدهد ؟ شاید هنوز امیدی داشته باشد ُ شاید هم خسته است از این همه بلاتکلیفی و فشار ؛ از این همه التماس و خواهش برای بخشیده شدنش . با وجود تلاش های زیاد برای رضایت گرفتن از اولیای دم ؛ اما.....
نمیدانم آیا منصفانه است؟ برای تقبیح کار او که در یک تصادف و نه با اراده ی قبلی رخ داده ؛ همان کار را تکرار کنیم آن هم به عمد و با اراده . این وسط چه چیز تقبیح شده ؟! ما خودمان هم که مرتکب آن شده ایم !
و معجزه ای رخ نداد...
این همان بازتولید خشونت است!